......ആകാശത്തെ കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട് കുതിച്ചുയരുമ്പോള്, സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്ക് ചിറകുവിടര്ത്തിപ്പറക്കുന്ന ഒരു പറവയാണെന്നവള്ക്കു തോന്നി..സ്വപ്നങ്ങളില് ഊഞ്ഞാലാട്ടങ്ങളില് നിന്നും തെറിച്ചുവീഴുമ്പോള് ഞെട്ടിയുണരുന്നതെല്ലാം അവള് മറന്നു..പകരം ആ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ആവോളം ആസ്വദിച്ചു....
ഇപ്പോള് ഊഞ്ഞാല് തിരിഞ്ഞാടുന്നു..... ജീവിതത്തിന്റെ പ്രതീകം പോലെ... പിന്നിലേക്ക്.... അഗാധമായ് പതിച്ച് പിന്നിലേക്കുയര്ന്നപ്പോള് അവള്ക്കു മുന്നില് ഭൂമി താഴ്ന്നു താഴ്ന്നു വന്നു....മണ്ണില് നിന്നും അങ്ങനെ അകന്നകന്നുപോകെ അവളുടെ നെഞ്ചില് ഒരു പിടച്ചില്.... ഊഞ്ഞാല് ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലം.... പിന്നീട് ഭൂമിയെ ഉമ്മവെക്കാനെന്നപോലെ താഴേക്കു പതിച്ചു...അവളുടെ പട്ടുപാവാട കാറ്റിലുലഞ്ഞു ചിരിച്ചു... അവള്ക്ക് ഉള്ളില് ചിരിപൊട്ടി, അതു നുരഞ്ഞുയര്ന്നു.
താഴെനിന്ന് ഊഞ്ഞാല് തള്ളുമ്പോള് അവന് വിചാരിച്ചൂ.....ഈ പെണ്ണെന്താ അപ്പൂപ്പന് താടിയോ.... ഒന്നു തൊടുകയേ വേണ്ടൂ....പറന്നങ്ങൂ പോകുവല്ലേ...!
അപ്പോള് ഊഞ്ഞാലിനും ഒരു മനസ്സുണ്ടായ്, ....ഹോ! ഇവരുടെ പ്രണയം തീരുന്നതു വരെ എനിക്കീ ഗതി.....! അനന്തരം.. ഊഞ്ഞാല് വീണ്ടും ആകാശത്തേക്ക് ഊളിയിട്ടു...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ഊഞ്ഞാലിന്റെ പിടിവിട്ട് കളിക്കല്ലേ...
ഊഞ്ഞാലിലെ പ്രണയം ഇഷ്ടമായി.
ആശംസകൾ!
പാവം ഊഞ്ഞാല്..:)
nannayirikkunnu, as usual..karanam, i always admire ur writing style, manojetta..
pinne, aa abhiprayathinum, nandi..
Post a Comment